Een gedenkwaardige dag en daarom ook maar een speciaal verslag.

Zaterdag 19 september 2020, de dag dat……………..

• Jumbo Visma met Roglic de Tour de France verloor. Jammer, triest, onverklaarbaar.
• Pogacar, een ongelooflijk talent van 21 jaar, daarvan de oorzaak was. Een groot compliment voor deze jonge Sloveen.
• Hij liet zien dat hij in een man tegen man gevecht duidelijk de sterkste was.
• Dit misschien wel het mooiste en meest dramatische sportmoment van 2020 gaat worden.
• Er tien C-ers stonden te wachten op het tien-uur gebeier.
• Dit Jean, Erna, Tine, Wim J, Jan, Ben, Giel, George, Bert en Toos waren.
• Wij een korte rit wilden maken om getuige te zijn van misschien wel een legendarische 1/2/3 voor Jumbo. Wout, Primoz en onze Tom.
• Ben daarom koos voor Hagerhof.
• Dit scenario niet zo zou lopen als gedacht en gewenst.
• Er veel medefietsers en wandelaars samen met ons onderweg waren.
• Dit soms wel eens wat fricties opleverde bij passages in de bossen of op de dijken langs de Maas.
• De Maas op sommige plaatsen uitgedroogd was tot een traag en smal kabbelend beekje.
• Na de oversteek via de lawaaierige autowegbrug een prachtige reiger gespot kon worden op zijn nest middenin de Maas.
• Een eerste probleem opdook toen de brug over de Zuid-Willemsvaart afgesloten bleek. Cynisch genoeg heet de weg ernaartoe ook nog Brugstraat. Voor ons was het echter Terugstraat.
• Ben niet voor een gat te vangen was en ook echt even terug reed om een kleinere oversteek te nemen.
• Niet iedereen zich hierin direct herkende, ofschoon Maaseik/As door het bos meermaal gereden is.
• Dit wat extra kms opleverde, maar het mooie gehalte hiervan veel vergoedde.
• Een onopgemerkt kuiltje in het asfalt een lekke achterband veroorzaakte voor Bert.
• George zijn broederliefde toonde door hem te helpen.
• Ben nog assistentie verleende om het proces te versnellen en kosteloos nog even een cursus “lekkeband-vervangen” gaf. Zie bijgevoegde foto.
• Zich dit allemaal afspeelde op een zonovergoten paadje langs de bosrand.
• Ben ook nog van te voren de tijd had om een oude herinnering op te halen.
• Op ditzelfde paadje hij met een klein groepje in een winterperiode overvallen werd door een sneeuwbui.
• Zij met gevaar voor eigen leven hun weg voorzichtig moesten vervolgen.
• Inmiddels de huidige groep weer op de fiets zat.
• De koffie pas over drie kwartier kon gedronken worden.
• Even later de roep van Bert opnieuw klonk. Hetzelfde euvel.
• De beide broeders waarschijnlijk niet de buitenband hadden nagelopen.
• Nu onze nestor in de bres sprong en snel en goed repareerde.
• Ben naar Hagerhof belde dat wij veel later zouden aankomen.
• Wim zijn inmiddels bekende afkortpaadje had genomen en voor de eerste keer volgers kreeg. Wat de honger naar koffie kan doen.
• Wij om 13.15 uur aankwamen. Een tijdstip waarop anders al de terugweg was ingezet.
• Mondkapjes werden uitgedeeld om het stuk van drie meter van “handen ontsmetten tot tafel” te overbruggen.
• Erna ons inscande op straffe van een boete van € 750 voor de uitbater.
• Bijna iedereen zich trakteerde op een overheerlijk stuk vlaai. Nergens zo goed als hier.
• Uiteraard o.a. de Tourtijdrit ter sprake kwam met een zeer optimistisch gevoel en ook de hoop werd uitgesproken dat de Memorial kan doorgaan i.v.m de mindere weersvoorspellingen.
• Met mondkapjes op werd afgerekend en in acht houding van de 1,5 m regel.
• De Garmins ook even van slag waren want de afstand tot aan de pauze bleek niet overal gelijk. Laten we maar een gemiddelde schatting van 45 km aanhouden.
• Wij geen Belgische kanaalbrug meer hoefden over te steken, zodat de geplande weg naar huis zonder obstakels gevolgd kon worden.
• De temperatuur inmiddels tot zeer aangename waarden was opgelopen.
• Er een vrij strak tempo werd aangehouden, want de drang om thuis te komen en het vierkante kastje aan te zetten was groot.
• De verschillende gevaarlijke kruisingen die we nog moesten bedwingen zoveel als mogelijk samen werden genomen.
• De brug in Maaseik het eindpunt van het strenge “mondkapjesland” was, waarna ieder weer wat vrijelijk kon ademen.
• Daarentegen onze ogen extra alert moesten zijn, want op de Maasdijk waren paaltjes en tegenliggers ruimschoots aanwezig. 
• Ben de eerste was die zijn eigen afslag kon nemen, gevolgd door een aantal anderen. De Dikke Stein werd vandaag niet bereikt.
• De meesten met een droge fiets thuis kwamen, maar er ook een aantal moesten poetsen, want door de lekkage van het kanaal bij Urmond was het begin van de weg onderlangs een natte en modderige boel.
• Er toch rond half vier voor de meesten een einde kwam aan deze aparte rit naar Hagerhof.
• In het dagboek ongeveer 85 km met een gemiddelde van rond de 22 kon worden bijgeschreven.
• Niet moet vergeten worden om de routeleider en alle kopmannen weer te bedanken. Het levert soms toch best wat kopzorgen op.
• Deze zaterdag de 19de september 2020 in de sportgeschiedenis  met grote letters wordt ingeschreven. Samengebald in een zes km klim. Bovenaan wachtten voor de een de “Belle Files“ en voor de ander de “Lelijke Heksen“.

en de route: https://connect.garmin.com/modern/activity/5563489048