Op deze zondagmorgen staat er een 'aardige' wind vanuit het zuidwesten. Daarom gaan we (Silvio, Wil en Henk) richting Maastricht achter het kanaal door. De wind is hier helemaal niet 'aardig', vol op de neus, ademhalen is niet nodig het waait zo naar binnen. Maar de benen moeten het doen, en ze doen het ook, en ze voelen het ook, en dat merk je later wel. Althans bij mij. In Maastricht hebben we moeite om een 'trimmer' op een gewone fiets voorbij te steken, hij kwam uit Bunde en maakte een rondje over Lanaken, een moordend tempo. Hij beweerde daarna nog een rondje te gaan rennen, je moet toch fit blijven?

Voor Sint-Martens-Voeren spotten we nog een mooie Rode Wouw. Even verderop bij de kerk linksaf en omhoog de Ulvend op, de benen protesteren, en in eigen tempo omhoog.

De pauze in Banholt, onderwerp natuurlijk de Olympische marathon, een Belgische die helemaal uit de bol ging met een 28e plaats (was pas haar tweede marathon), en onze zilveren Abdi Nageeye die z'n Belgische trainingsmaatje op sleeptouw nam naar een bronzen plak, echt geweldig. Op de terugweg werkt de wind mee, toont z'n 'aardige' kant, althans voor mij. Na 70 km en 450 hm weer terug op honk.

de route: https://connect.garmin.com/modern/activity/7266594286