Aan de oproep om i.v.m. de verwachte temperaturen eerder te vertrekken hadden tien rijders gehoor gegeven: Ben, Giel, Theo, Gène, Jean, Erna, Toos, Harrie, Lei en Wim. Met Hub stonden Ruud en Sjraar in de startblokken. Zij zochten via schaduwrijke wegen de omgeving van Opitter op. Datzelfde deed Ben, maar dan in tegenovergestelde richting naar Zutendaal. Harrie en Lei sloten na een geslaagde vakantieperiode  weer aan en dat leverde tot ieders tevredenheid geen problemen op. Misschien hadden ze wel hier of daar wat extra kilometers gemaakt of op hoogte zuurstofrijke bloedlichaampjes opgeslagen. En dan is er waarschijnlijk geen verschil of die “made in Germany“ of  “made in France“ zijn. Met deze vier zinnen zijn we de belofte nagekomen dat eventuele “ nieuwkomers” een eervolle vermelding zouden krijgen in het volgende verslag. Hopelijk zijn ze daar tevreden mee. En nu zo doorgaan, dat jullie opgenomen worden in de eregalerij van de “vaste rijders .” Even buiten Maasmechelen, vlak voor de klim naar As, liet Ben zich even terugzakken om te kijken wie er allemaal mee was. En voor dit sociale en bezorgde gedrag werd hij beloond met een lekke band. Maar zeer vakkundig loste hij dat snel op, ondanks de schijfremmen. Zo zie je maar dat het droog oefenen thuis niet voor niets is geweest. De klim onder de bomen leverde geen problemen op en toen hij zijn positie naast Wim weer had ingenomen begon het grote verstoppertje spelen voor de zon. Die kon ons absoluut niet vinden in de bossen van o.a. Gellik, de Kattevennen en Zutendaal. Maar waar wij ons buiten die bescherming waagden, nam ze ongenadig wraak. En als ze ook nog steun kreeg van de wind die weigerde te blazen, konden we alleen maar zeggen dat het “ verrekte warm “ was. Maar na goed 43 km mochten we onder de parasols van hotel-brasserie De Klok onze fietsen even rust gunnen. Ook wij waren daar aan toe. Voor sommigen was dit een eerste aangename kennismaking en de foto’s spreken meer voor zich dan met woorden omschreven kan worden. Theo had nog een daverende verrassing voor ons, want toen hij na de eerste koffie zich even afzonderde vertelde hij dat deze voor zijn rekening was. En wel voor zijn verjaardag, die altijd in de winter valt en die hij dan nooit met ons kan vieren. Daarom Theo, proficiat met je vorige of komende verjaardag en bedankt voor je traktatie. Van tevoren had Ben ons gewaarschuwd dat de terugweg voor een groot gedeelte door open stukken en langs het kanaal zou zijn. Daarom werd cola de  tweede consumptie en de bidons nog eens extra gevuld. Die laatsten kregen het nog eens flink te verduren op het klinkerstuk van de papierfabriek van Lanaken. Maar gelukkig hielden zij zich stevig in de houders geklemd, mede ook door de uitzetting bij dit warme weer. Hoe Ben het regelt weet ik niet, maar exact 13.00 uur draaiden een aantal fietsen het terras op van De Dikke Stein. Daar werd nog een welverdiend afzakkertje genomen, ofschoon dat verkleinwoord niet echt past bij de halve liter halfom van een van ons. De foto is als bewijs bijgevoegd. Laten we het echter ook eens van de andere kant bekijken. Met dit warme weer moet je goed drinken ! Bovendien heb je dat verdiend na 74 km tegen 22 gemiddeld. En omdat het een mooi getal is, ook nog 222 hm. De planning, zoals in de titel genoemd, kwam perfect uit. Niet teveel kilometers, een aangepast tempo en parcours en op tijd weer thuis.   

Hier de GPX: https://connect.garmin.com/modern/activity/3785722345