18-09-2019: Alweer naar Peer

Als je de titel leest dan is die voor tweeërlei uitleg vatbaar. Deze rit wordt vaker gemaakt, kun je dromen, bevat weinig uitdagingen en is derhalve niet interessant. Of je bekijkt het juist van de andere kant en dan verheug je je op deze rit. Nu was deze niet aangekondigd en had een enkeling die op de familiedag aanwezig was van Ben gehoord dat Peer op het programma stond. Maar het goede weer lokte 12  fietsers naar de start ! Ben, Giel, Jean, Wim J, Jan, Bert, Tine , Toos, Theo, Sjeng, Lei en Chrit. Bijna de voltallige C-groep. Zonder anderen tekort te doen mogen een aantal even extra aandacht krijgen. Tine, die nog steeds niet hersteld is van haar knieproblemen, hoopt nu met steun van een knieschijfbandje de weg naar herstel te zijn ingeslagen. Sjeng, die wegens drukke werkzaamheden pas voor de tweede keer meefietst, krijgt al direct een dikke 100 km voor de wielen en doet dat bewonderenswaardig goed. Hij gaat op de terugweg bij Maasmechelen zelfs nog een klimsprint aan met Theo. Wat hebben de thuisblijvers nu gemist ?

  • Een rit die fris begon, maar zo warm eindigde dat een aantal zich even moesten opfrissen bij de Dikke Stein alvorens huiswaarts te gaan.
  • Ben had gekozen om de route andersom te rijden en uit te breiden. Dat leverde vóór de pauze een mooie 60 km op en daarna nog maar 41. Peer behoort dus voor ons tot de klassiekers van meer dan 100 km. Met een gemiddelde van bijna 23 mogen we tevreden zijn.
  • De koprijders vandaag waren Ben, Giel, Jan, Jean en Wim. De laatste twee kregen persoonlijke begeleiding van Ben en Jan, want zij waren het niet altijd eens over de te kiezen route.
  • Als Jan vooraan reed dan kon hij met zijn metgezel boven de 150 jaar op de teller zetten. Als iedereen gezond blijft en de ambitie heeft om te blijven fietsen dan komen vanzelf nog meer 150-koppeltjes.
  • Vandaag eens een rit zonder problemen van mechanische aard. Toch werd er een aantal keren even gestopt. Dat heeft ook te maken met die 150-grens, vooral bij de mannen. Eigenlijk is dit ook iets van mechanische aard.
  • Gepauzeerd werd na 60 km en 22.6 gemiddeld in de bekende uitspanning “De Drie Swaentjes”. Misschien wel een van de laatste keren buiten op het terras. Naast de diverse drankjes kwamen o.a. appeltaart, rente en beleggingen en de magere opkomst bij de Familiedag ter tafel. Zij die er wel waren hadden veel lof voor de presentatie van George over zijn kiwi- en pruimenplantage. Ben had nog een mooie uitsmijter, niet het bekende gerecht, voor ons in petto. Hij vergeleek zijn pilsje met een frikadel: “Daar zit ook alles in.”
  • De fietsen werden pas rond kwart over een weer in stelling gebracht en dat late tijdstip dwong onze routeleider om voor de kortste weg terug te kiezen. Dat leverde toch nog 41 km op met exact hetzelfde gemiddelde van 22,6. Met dank aan de koprijders !
  • Tot slot nog een geval van of sociaal fietsen of niet oplettend genoeg zijn. Op het vlakke stuk na het stationnetje van As raakte Wim even van slag. Hij miste Tine en was er bijna zeker van dat zij als laatste over de fietsbrug was gereden. Dus inhouden, omkijken en zodoende de groep steeds kleiner zien worden, maar nog steeds geen Tine. Daarom maar snel sprintend naar de laatste van de groep om te zeggen dat hij terug zou gaan om te kijken waar zij bleef. Maar die stelde hem gerust door aan te geven dat Tine in de schoot van het peloton fietste. Normaal gesproken is dit geen plek voor haar, daarom even de zorg van Wim.
  • Na de snelle afdaling over de heide was het nog even uitkijken in Maasmechelen en kwam er na de oorverdovende passage van de autowegbrug een einde aan deze weer geslaagde rit naar Peer. Best weer voor herhaling vatbaar op een mooie herfstdag.

 

De route: https://www.strava.com/activities/2719770483