Alvorens het nieuwe ritverslag te maken, eerst even terugkomen op het vorige. De twee broers uit Schimmert, George en Bert, zullen zich wel verbaasd hebben. De een had zijn fiets rust gegeven en werd toch genoemd als deelnemer en  de ander legde een mooie 81 km af en werd niet vermeld in het verslag. Niet bewust uiteraard. Daarom nog eens duidelijk aangeven dat Bert degene was die de kilometers bij zijn totaal mag bijschrijven. Vandaag mag dit niet fout gaan en daarom maar direct beginnen met de tien namen die Dremmen als pauzeplek hadden gekozen. Lei, Erna, Toos, Ben, Giel, Jan, Jean, Harry, Wim S en Wim J. Natuurlijk had Ben deze rit in gedachten, toen hij van thuis vertrok en zoals gebruikelijk was er niemand die hiertegen protesteerde. Je bent altijd nieuwsgierig naar de rit en blij dat de routeleider voor jou de keuze maakt. Zoals de laatste tijd gewend is er nog geen eenduidigheid wat kleding betreft. De een met ontblootte ledematen omdat de zon er wel snel zal doorkomen, de ander nog ingepakt omdat die zekerheid er nog niet is. Maar dat maakt niets uit voor de goedgemutste sfeer waarin zo’n rit wordt volbracht. Je weet ook dat Dremmen betekent: veel draaien en keren, verkeersarme wegen, drukke oversteken, wegversmallingen, diverse paaltjes en varkensruggen, doorkruisen van het drukke Geilenkirchen, maar ook de doorsteek van rustige dorpjes, waar je soms geneigd bent om niet hard te praten, anders schrikt het dorp wakker. Persoonlijk vind ik de kilometers langs de snelstromende Worm een verademing. Stroomafwaarts betekent ook heerlijk afdalen, ofschoon de diverse oversteken en de wisselingen van oever het tempo er ook weer uithalen. Maar wat is dan belangrijker, gemiddelde of genieten? In tegenstelling tot de vorige rit werden we nu niet geconfronteerd met bomenkap en hoefden we geen alternatieve weg te vragen. Gelukkig was dat ook niet het geval eerder in Merkelbeek. Daar geen wegwerkzaamheden meer, maar wel de resten ervan, achtergebleven modder en zand. Als gevolg daarvan een extra poetsbeurt bij thuiskomst, als je tenminste weer met een blinkend karretje zaterdag aan de kerk wil staan. En wie wil dat niet? Giel, Ben en Wim mochten de groep op sleeptouw nemen tot aan Pizzeria Genio in Dremmen. Een mooie 46 km, een mooie temperatuur, een mooi terras en een mooi half uur genieten van een drankje en de meegebrachte versnaperingen. Alvorens weer te vertrekken werden hier en daar wat overbodige kledingstukken in de achterzak gestopt. Dan zijn been- en armstukken toch wel handig. Ook nu weer eenzelfde scenario wat wegen betreft. De lange en drukke weg naar Waldfeucht werd ingewisseld voor een alternatieve, die ons leidde langs de vele windmolens die vandaag een rustdag hadden. Waaide de wind nu lager bij de grond, want soms was het voor de koprijders even doorstampen. Bij Spaanshuisken konden we het Duitse woordenboek opbergen en   overgaan op onze eigen moedertaal. Maar uitgerekend bij Einighausen konden we het weer tevoorschijn halen. Misschien kwamen er nog enkele andere Europese talen bij, want een motorrijder die ons voorrang moest geven raakte Jean, die nog juist genoeg weg kon sturen en remmen om verder erg te voorkomen. Met veel misbaar reed de motorrijder verder maar door de groep werden hem hardop of ingehouden wat Eu-verwensingen naar zijn hoofd geslingerd. Dit maakt weer eens duidelijk dat je steeds en tot het laatste moment alert moet zijn. Gelukkig nam Jean de koppositie weer in om in Stein zijn weg te vervolgen richting zijn thuisbasis. Enkele anderen trakteerden zich nog op een afzakkertje bij onze bekende sponsor.

Dat mocht ook na 88 km, bijna 22 gemiddeld en toch nog 304 hm. De routeleider, Ben, weer bedankt en de anderen ook voor het aangename gezelschap. Tot zaterdag ?

De GPS: https://connect.garmin.com/modern/activity/3672932925